Laatste dagen in een all inclusive resort

De laatste dagen alleen maar in het all inclusive resortslijten is ook niet alles en met Ellie, Ellie en Marleen neem ik aan het eindvan de ochtend een zgn hop on hop off bus naar Guardalavaca. We zitten boven indeze dubbeldekker. In Guardalavaca hebben we anderhalf uur de tijd om de grotesouvenirmarkt uitgebreid te bezoeken. We kopen allemaal nog wat souvenirs, wedrinken wat op een terras en om half 2 rijden we weer bovenin de dubbeldekkerterug naar ons resort. We zijn nog op tijd om wat friet van het lunchbuffet tescoren en daarna pak ik mijn boek en een handdoek en ga nog even naar hetzwembad. Lekker water met natuurlijk ook een barretje in het water. ’s Avonds eetik met Gwen en Glynnis weer in het buffetrestaurant. Na het diner speelt in delobby een niet-Cubaanse band. Ze spelen vooral oude populaire nummers waaropdoor menigeen fanatiek wordt gedanst.

De derde en laatste volle dag op het resort blijf ik ookweer niet binnen. Met Ellie, Ellie, Peter en Marleen maak ik een twee uurdurend ritje met een paardenkoetsje. We rijden door het dorp Melilla waar weeven in een Cubaans supermarktje kijken. In deze wijk wonen in verschillendeflatjes het personeel van de medewerkers van alle resorts. Maar als demedewerkers uit dienst gaan moeten ze wel verhuizen. We rijden verder naar eenboerderijtje, waar we een kokosnoot drinken en wat fruit eten. We zijn echt ophet Cubaanse platteland beland met onderweg een ossenkar, een oude man metsigaar op zijn paard en veel huisjes. Ook bezoeken we nog een kleindierentuintje waar in vrij kleine kooitjes een blinde uil, een krokodil, eenleguaan en allerlei vogels worden gehouden. Rond 13.00 uur zijn we terug in hetresort, eten we weer wat van het buffet en ik neem nog een laatste duik in zee.Het waait best hard dus ik hou het na zo’n anderhalf uur aan het strand welvoor gezien. Ik besluit dan ook met een drankje in de lobby mijn laatste stukjevan dit weblog te schrijven, want morgen zit het er echt op en vliegen we alsalles mee zit via een tussenlanding in Cancun terug naar Nederland waar het debedoeling is woensdagmiddag aan te komen.

Holguin, Playa de Pesquero

Vrijdag, de laatste dag van de rondreis. In het hotel zijn drie liften en dat is bij lange na niet genoeg om alle gasten naar boven en naar beneden te vervoeren. Uiteindelijk vertrekken we dan ook met enige vertraging rond haf 9 alsnog naar Holguin. Onderweg komen we per toeval langs een suikerrietplantage waar op dat moment de suikerriet wordt geoogst. Yuri laat de bus dan ook langs de kant van de weg stoppen om dit te bekijken en vast te leggen. Vervolgens rijden we door naar Holguin. In het centrum lopen we, zoals we in de vele voorgaande plaatsen vaak ook het geval was, van het ene plein via een winkelstraat naar het andere plein. Deze straat oogt wat armoediger dan we eerder hebben gezien en op een terras word ik door Peter en Marleen op een kop koffie getrakteerd, waar een aantal anderen van de groep ook al aan de koffie zitten. Dan rijden we een klein stukje met de bus naar een lange trap waarover ooit een houten kruis naar boven is gebracht. Een deel van de groep gaat te voet de trap met 465 treden op. De andere helft van de groep komt met de bus wat later boven aan. Het is de moeite waard, het uitzicht over Holguin is erg mooi. Van dat punt uit is het nog een uurtje rijden naar onze eindbestemming van deze rondreis: hotel Costa Verde, een all incusive resort aan de Playa Pesquero. We hebben er dan 2400 kilometer in de bus op zitten. Nog niet alle kamers zijn al klaar, maar we hebben ons groene bandje om waarmee we in het buffetrestaurant (dat bijna sloot voor de lunch) nog een hapje eten. Als rond drie uur mijn kamer klaar is, installeer ik mij en wandel ik nog een rondje over het resort en neem vast een kijkje op het strand. Mooie blauwe zee met wuivende palmbomen, niet verkeerd om nog een paar dagen te vertoeven. ’s Avonds eet ik met Ellie en Ellie heerlijk in het uitgebreide buffetrestaurant. Er is veel keuze, van vers gegrilde vis, vlees, verse pasta’s en pizza’s tot en met vele bakken met groente, pasta’s en nog veel en veel meer.

De volgende dag begint weer in ditzelfde buffetrestaurant met wederom veel keus. Om 10.00 uur krijgen we een welkomst/informatiepraatje van de lokale Tui reisleider. Dan drink ik nog wat en breng een bezoek aan het “winkelcentrum” aan de overkant van het resort. Na de lunch waarvoor ik de snackbar uitprobeer ga ik naar het strand en vind een plekje in de schaduw van de vrije parasol naast Peter en Marleen. Het zeewater is niet al te koud en het uitzicht op de blauwe zee is ook zeker niet verkeerd.

Bayamo en Santiago de Cuba

Het is woensdag de 22^e en ik start de dag met een vreselijk chaotisch en hectisch ontbijtbuffet. Met moeite vind ik een leeg plekje en omdat de omeletten en de eieren vers worden gebakken lijkt dat de meest veilige optie. We hebben een lange rit voor de boeg. Na twee uur rijden stoppen we voor de koffiepauze en nog eens anderhalf uur later komen we aan in het plaatsje Bayamo. Voordat we gaan lunchen bekijken we het wapenplein en de kerk daar vlakbij. We eten een lekker broodje in een hotel aan het plein waar een muzikant zorgt voor de muzikale omlijsting. Na de lunch hebben we nog een half uurtje de tijd om zelf rond te kijken. Ik loop eerst met Ellie en Ellie langs een marktje en door de winkelstraat, ik raak ze ergens bij een winkel kwijt en sluit me bij Marleen en Peter aan. Bijna aan het einde van de straat keren we om en komen we bijna iedereen van de groep tegen en lopen gezamenlijk terug. In de casa de Trova (huis van de troubadour) worden we onthaald door een muziekgroep. We worden geacht mee te dansen en tussen het dansen door spelen ze wat nummers voor ons. Ik koop een CD en tegen half 4 rijden we Bayamo uit op weg naar de basiliek El Cobre. Een grote kerk op een heuvel en in een klein dorpje waar de varkens niet te houden zijn. Na nog een goed half uur rijden komen we in het 5-sterren hotel Melia de Santiago in Santiago de Cuba aan. Een en al luxe. Er zijn diverse restaurants en ik besluit naar de pizzeria te gaan. Na mijn voorgerecht schuiven Marja en Sonja aan. Na het eten ga ik naar de bar op de 15^e verdieping voor een cappuccino met uitzicht over de stad.

De volgende dag doe ik mij tegoed aan het heerlijke ontbijtbuffet. Ik had wel wat in te halen wat het ontbijt betreft. Het regent inmiddels en om 9 uur staan de bussen in de file om alle toeristen uit het hotel in te laden. We rijden naar het plein van de revolutie waar de herdenking van Fidel Castro heeft plaats gevonden. Hier staat een enorm beeld van een ruiter en soort van monument dat 23 messen voorstelt. Ook al regent het een beetje, enkelen van ons gaan toch even de bus uit om foto’s te maken en het van dichterbij te bekijken. We rijden verder naar de begraafplaats. Dit bezoek is niet inbegrepen maar we bezoeken de grote begraafplaats toch. Er staat een gedenkteken voor Fidel en verder ligt de familie Bacardi hier, verschillende oorlogshelden en een lid van de Bueno Vista Social Club. Het is inmiddels droog als we vervolgens uitstappen in het centrum van Santiago de Cuba. Hier lopen we via een lange winkelboulevard en via een paar zijstraten naar het wapenplein. Elke plaats in Cuba heeft wel een wapenplein. Een soort centraal punt in de stad. We drinken wat in een hotel op het dakterras met uitzicht op het plein en over de stad. Aan het plein staat ook de oudste kerk van Cuba uit 1522. Je zou het hem niet geven, het is mooi gerestaureerd. De volgende locatie waar we uitstappen is het Castillo el Morro, die we dan ook bezoeken. Helaas heb ik geen kaartje gekocht om foto’s te maken, verkeerde inschatting gemaakt. We sluiten de stadstour van Santiago de Cuba af met een boottochtje om een eiland in de baai. In de haven eten we nog een broodje waarna we aan het einde van de middag in ons luxe hotel terugkeren.

Trinidad, Santi Spiritus en Camaguey

Het is alweer maandag en mijn tweede week begint in het dorpTrinidad. Omdat de wegen vandaag in de loop van de ochtend worden afgeslotenwegens een wielerronde vertrekken we een uur eerder dan oorspronkelijk geplandwaardoor we om kwart voor 9 al in het centrum van Trinidad zijn. Het museo Historico opent om 9 uur en we gaan als eersten naar binnen en kunnen er nogrustig rondkijken, een oud huis wat nu als museum is ingericht. Omdat het nogrustig is kunnen we ook de smalle wenteltrap opklimmen voor een mooi uitzichtover de stad. Na dit bezoek wandelen we met de hele groep nog verder door destraten van Trinidad. Aan een pleintje speelt een leuk bandje en aan datzelfdepleintje ligt ook een restaurantje Don Pepe waar we met zijn allen een kopkoffie drinken. We hebben na de gezamenlijke wandeling nog 2 ½ uur vrije tijd.Ik loop nog wel even mee naar een sigarenverkoper, die letterlijk vanuit deslaapkamer sigaren verkoopt. Ik koop uiteindelijk niets en wandel op mijn dooiegemak langs de souvenirkraampjes. Ook breng ik nog een bezoekje aan de grotekerk en ik slenter verder over de met kasseien belegde straten. Tegen lunchtijdga ik naar een bekende bar, maar daar ziet het er niet gezellig genoeg uit omte lunchen. Als ik naar buiten loop kom ik Heather en Alan tegen uit mijn groepen we besluiten met zijn drieën in een staatsrestaurant te gaan lunchen. Ditbleek erg leuk en gezellig te zijn. We nemen allemaal een enorme pizza met ham,kaas, champignons en tonijn en ze gaan alle drie schoon op. Heerlijk was dat.We lopen gezamenlijk nog een paar straten door totdat we bij de afgesprokenverzamelplek komen en we rond kwart over twee Trinidad verlaten en koers zettennaar Sancti Spiritus. Onderweg brengen we nog even een bezoekje aan de97-jarige oma van onze buschauffeur. We zijn allemaal welkom in haar kleinewoonkamer: mijn woonkamer is klein maar er is plaats voor iedereen, zegt ze.Vanuit Trinidad zwaaien we in een paar dorpen verderop nog naar de broer en hetnichtje van onze chauffeur en aan het einde van de middag bereiken we ons hotel.Het restaurant van het hotel laten we op advies van onze reisleider linksliggen (slechte kwaliteit) en met zijn 21-en eten we aan een lange goedverzorgde tafel bij Pedro die lam als specialiteit voor ons heeft klaargemaakt. Het is een lange en heel gezellige avond.

De volgende dag bekijken we Sancti Spiritus na een heelsober ontbijtje. Het centrum is niet groot, maar vanaf een mooie kerk lopen wenaar de oudste brug van Cuba, de Yayabo brug. Via een ander pleintje met eenkerk lopen we door een winkelstraat heen naar het wapenplein waar we in hotelPlaza een kop koffie in een binnenplaatsje drinken. We hebben dan nog een halfuurtje over waarin ik nog een rondje maak over het wapenplein en door dewinkelstraat om via een ander zijstraatje bij de bus uit te komen. We hebbennog een stuk te rijden. We stoppen na ruim een uur bij een wegrestaurant waarik een boek over Cuba koop. Na weer ruim een uur rijden is het tijd om telunchen, we stoppen weer bij een vergelijkbaar wegrestaurant. Rond 16.00 uurbereiken we Camagüey. Hier maken we een stadstour met fietstaxi’s. Heel leuk, werijden van plein naar plein waar we steeds even uitstappen om rond te kijken. Zo zien we een oud plein met een klein marktje met souvenirs. We zien hetwapenplein met een oude kerk, we stoppen bij een theater die heel mooi is gerestaureerd.Begin van de avond komen we in het hotel aan, minder dan 2 sterren en het slechtste hotel van deze reis. We eten niet in dit hotel maar gaan met de helegroep terug naar het centrum voor een lekker menuutje (rundvlees, kip, vis ofgarnalen met rijst, bonensoep, salade en een bolletje ijs toe) in eenbinnentuin met live muziek en veel andere groepen. We zingen en deinen gezelligmee met de muziek en worden wat vreemd aangestaard door de andere groepen….

Havana, Vinales, Santa Clara, Cienfuegos, Escrambaye gebergte

Dag 3 begint en ik ontdek nog meer van het enorme ontbijtbuffet. Om half negen rijden we met de bus naar het rummuseum. De boeking blijkt niet te kloppen want ze verwachten ons pas kwart voor 12 ipv 9 uur. Dus wordt het programma omgegooid en rijden we eerst naar een sigarenfabriek. Een deel hiervan is voor de toeristen geopend en we zien heel veel mensen de sigaren met de hand in elkaar draaien. Interessant om te zien. Na dit bezoek rijden we naar het plein van de revolutie. Een groot plein waar Fidel Castro ooit zijn 6 uur durende toespraak hield. Na een half uurtje rondkijken rijden we via een parkje waar het beeld van John Lennon staat opnieuw naar het rummuseum. We krijgen hier een rondleiding door het proces van de totstandkoming van de bekendste rum, Club Havana. Inmiddels is het tijd om te gaan lunchen. We komen terecht op het dakterras van een hotel in de oude stad Havana. De lunch duurt ook nu vrij lang, ondanks dat we vooraf al de keuze hebben doorgegeven. Na de lunch maken we nog een mooie stadswandeling. We komen langs mooie oude panden met vaak prachtige binnentuinen. Ook komen we langs de Plaza de Armas, hier waren we gisteren ook een stadwandeling begonnen. Nu was het er een stuk drukker met een boekenmarktje. We lopen vanaf dit plein nu de andere kant op, eigenlijk een nog mooier deel van de oude stad Havana dan waar we gisteren waren. Verder lopen we over Plaza Vieja en eindigen we op Plaza de San Francisco. Hier pikt de bus ons op en brengt ons terug naar het hotel waar we nog tijd hebben voor een duik in het (koude) zwembad.

Woensdag maken we een lange rit naar de Vinales vallei. Onderweg stoppen we even bij een wegrestaurantje voor wat te drinken en te plassen en krijgen we een flinke regenbui te verwerken. Het mag de pret niet drukken want het is al weer droog als we verder rijden. In het dorp Vinales brengen we een bezoek aan een sigarenboer. Hier in Cuba is dat een boer die tabak verbouwt en daar zelf ook sigaren van maakt en verkoopt. We worden er hartelijk ontvangen met wat uitleg over het proces en er wordt een kopje koffie geschonken. We kijken er nog even rond en rijden dan door naar de Indianengrot. We lopen een stuk door de grot om dan bij bootjes uit te komen (de rij voor de bootjes was lang, maar wel gezellig) om nog een stukje door de grot te varen. Aan het einde van de tocht eten we in een restaurantje dat daar bij hoort. We krijgen schalen varkensvlees, heerlijke gekookte aardappel, fruit, rijst met bonen en een toetje van zoete vruchten en een plakje kaas. Inmiddels zitten we al een tijd naar een enorme regenbui te kijken, het houdt maar niet op en we besluiten als groep (als eerste van alle groepen die daar staan te wachten tot het droog wordt) naar de bus te rennen. Doorweekt van het kleine stukje rijden we naar het uitkijkpunt over de Vinales vallei. Gelukkig is het daar even droog, kunnen we wat foto’s maken en rijden we in 2,5 uur terug naar het hotel. Niet veel later staan we weer voor het hotel voor een tocht met oldtimers. Erg leuk, jullie geloven het niet maar ik zat met vier vrouwen in een roze cabrio, een oldsmobile. Wat een hilariteit, gelukkig heb ik de foto’s als bewijs. Halverwege ruilen we nog even van auto’s zodat anderen van de groep ook in een cabrio kunnen rijden. Rond negen uur zijn we terug in het hotel en eet ik nog een hamburger met twee dames van mijn groep.

De volgende dag verlaten we Havanna en rijden we met een koffiestop naar het oude plaatsje Cadenas. De tijd heeft hier echt stilgestaan. Het openbaar vervoer gaat per koets. We rijden rond in het dorp en genieten van de historie hier. Daarna bezoeken we het plaatselijke museum en we eten in een privé restaurant, ook weer varkensvlees met rijst en bonen, de Cubaanse specialiteit. Verder een soepje vooraf en een puddinkje toe. Na de lunch brengen we in de buurt van Cadenas een bezoek aan een suikerrietplantage en het suikerrietmuseum. We sluiten de rondleiding af met een kadootje, ieder 2 flessen rum, waarvan ik er helaas maar 1 van kan invoeren in Nederland……. Het laatste bezoek op het programma van deze lange dag is die aan een boerderij. Dit is een soort cooperatie die geheel zelfvoorzienend is. We maken er een wandeling over het enorme terrein. Aan het einde krijgen we een kopje thee (brrr, smaakt niet) en fruit. Half 6 vertrekken we hier vandaan en na 2,5 uur rijden komen we in het donker aan in Santa Clara waar we overnachten in bungalows. Het buffetrestaurant is dan nog open, met de helft van de groep eet ik daar dan nog en genieten we later op de avond van een dansgezelschap.

Vandaag is het vrijdag, denk ik, een rustig dagje volgens het programmaboekje. We vertrekken om 9 uur met de bus naar het centrum van Santa Clara, niet heel ver van het hotel. We stoppen eerst bij het punt waar Che Guevara een trein liet ontsporen. Het is een mooi monument op de oorspronkelijke plek en met de oorspronkelijke wagons. Nadat we daar uitgebreid hebben kunnen rondkijken rijden we naar een plein met een mooi kerkje. Daarna rijden we naar het centrum waar we rondom het plein ruim een uur de tijd krijgen om het plein en de straatjes eromheen te verkennen. Ik ga er met Visa geld pinnen, drink een lekker bakje koffie en besteed de rest van de tijd aan het rondslenteren door de vele straatjes rondom het plein, erg leuk. Vervolgens stappen we weer in de bus en we rijden naar het plein waar het mausoleum van Che staat, die we ook bezoeken. Ernaast is een klein museum aan deze zelfde man gewijd die we ook bezoeken. Dan bekijken we het enorme beeld van Che Guevara en is het tijd om te lunchen. We eten een broodje bij een ander hotel op het terras. Even na half drie zijn we terug in ons hotel en is het inmiddels flink zonnig met 29 graden op de thermometer. Morgen reizen we weer een stukje verder.

Het is alweer zaterdag als we Santa Clara verlaten en koers zetten naar Cienfuegos. Hier rijden we door de stad, maken een korte wandeling waarna we een uur de tijd krijgen om zelf rond te lopen vanaf het centrale plein. Ik begin mijn vrije uurtje met een cappuccino in het Terry theater café en slenter dan over een marktje door een mooi straatje. Aan het einde is een kleine pier aan een baai. Daar keer ik om en loop dezelfde straat met een nog mooier zicht terug. Aan het plein aangekomen loop ik nog een paar andere straatjes in en dan is het alweer de hoogste tijd om in de bus te stappen. We rijden naar het Palacio del Valle en met een drankje op het dakterras kijken we uit over de baai. Een stukje verderop lunchen we in een leuk tentje en daarna rijden we in twee uur tijd naar het Escambraye gebergte. We maken nog een korte fotostop voordat we aan het einde van de middag ons hotel in Topes de Collantes hebben bereikt. Aan de buitenkant belooft dit hotel niet veel goeds, maar de kamers vallen toch wel mee, alle kamers die ik tot nu toe heb gehad zijn erg groot, alsof je de ruimte nodig hebt om de salsa te oefenen. Het weer is de laatste dagen ook geweldig, de zon laat zich volop zien en de temperatuur tikt de 30 graden aan.

De volgende ochtend vertrekken we in een grote oude 6x6wd legertruck het nationale park Guanayara in. Een vergelijking met de achtbaan in de Efteling is snel gemaakt, we hobbelen van links naar rechts, duiken de diepte in en klimmen weer steil omhoog. Na een half uur stappen we uit en maken we in wandeling van 4,5 kilometer. Hier doen we wel bijna 3 uur over, want we krijgen onderweg de nodige uitleg over de bomen en de vele vogelsoorten. We hebben een echte natuurgids mee die ook heel goed Engels spreekt. Ook hebben we onderweg verschillende langere stops. Zo klauteren we met een stel een grot in en maken we met elkaar vele foto’s van een prachtige waterval, el rioco. Verderop is een pool waar gezwommen en gepootjebaad kan worden. Het laatste stuk loop ik met een paar anderen wel redelijk door. De paden zijn af en toe wat lastig te begaan, maar het is een prachtige tocht met prachtig weer ook weer. Aan het eind van de track staat de legertruck op ons te wachten waarin we naar een restaurant rijden voor de lunch. Daarna bezoeken we nog een klein koffiemuseum waar we uiteraard een heerlijke kop koffie kunnen drinken. Aan het einde van de middag zijn we weer terug in ons hotel.

Van de sneeuw in de zon...

Zondag in alle vroegte door de sneeuw naar Schiphol gereden.Met pa en ma nog een bakkie koffie gedronken waarna het tijd was om de gate op te gaan zoeken. Het boarden begon op tijd en we zaten met zijn allen keurig optijd klaar voor vertrek. Helaas duurde het nog bijna 2 uur voordat het vliegtuig “de-iced” was (van de sneeuw ontdaan) en we echt konden vertrekken. De wind stond de goede kant op waardoor we de vertraging ruimschoots hebben ingelopen en om 13.00 uur Cubaanse tijd zette ik voet aan Cubaanse grond. De douane en immigratieformaliteiten vielen alleszins mee. Buiten stond de reisleider Yuri al te wachten. We kregen nog voldoende tijd om euro’s voor CUC te wisselen aan het wisselkantoor voordat we de twee uur durende rit van Varadero naar Havana begonnen. Onderweg maakten we nog een tussenstop en uiteindelijk kwamen we rond 5 uur in het hotel aan. Ik reis met een gezellige groep van 21 mensen en ben niet de enige die alleen reist. Het inchecken duurde wat langer dan gepland omdat de kamers niet klaar waren. Uiteindelijk had iedereen van de groep om kwart voor 6 de sleutel en reden we even na 6-en weer de stad in om een hapje te eten. We zitten in een leuke zaak, uiteraard met live muziek. Het eten is niet heel bijzonder, maar mijn stuk varkenssteak smaakt prima en werd geserveerd met wat rijst, een bonenprutje en wat salade.

De volgende dag begon met een heel uitgebreid ontbijtbuffet. Om 9 uur vertrokken we in een stuk of 11 Coco’s. Een kruising tussen brommertjes en fietstaxi’s. Een leuk ritje door de stad Havana dat eindigt op het Plaza Central. Daar even kort rondgekeken waarna de bus ons naar teatro Americano heeft gebracht voor een 2 uur durende salsa les. Na de les rijden we met de bus naar Oud-Havana waar we met de reisleider een wandeling maken door de straatjes en over pleinen, met mooie oude panden in Koloniale stijl. De wandeling eindigde bij een binnentuin met een terras waar we een heerlijk broodje konden bestellen. Ik had een broodje tonijnsalade, heerlijk. Na de lunch reden we met de bus terug naar Plaza Central waar we anderhalf uur vrijetijd hebben. Ik ben alleen op pad gegaan en ben eerst aan de ene kant van het park de winkelstraat uitgelopen en daarna aan de andere kant. Ze hebben in Cuba geen winkelstraten die we in Nederland kennen. De Cubanen hebben voedselbonnen voor de dagelijkse boodschappen en voor de luxe producten moeten ze hard sparen. De winkels liggen dan ook niet bepaald vol met non-food artikelen.

Mijn eerste indruk van Cuba is dat alle clichés waar zijn. Er rijden heel erg veel oldtimers rond, oude Amerikaanse auto’s en ook heelveel lada’s. Blijft vanaf het vliegveld tot en met de tweede dag geweldig om te zien.